Artykuł ukazał się w Medical Maestro Magazine, Vol. 7, s./p. 889-1036
Swoboda prowadzenia działalności gospodarczej
W Konstytucji RP z 1997 r. została zagwarantowana zasada społecznej gospodarki rynkowej, o której stanowi art. 20: Społeczna gospodarka rynkowa oparta na wolności działalności gospodarczej, własności prywatnej oraz solidarności, dialogu i współpracy partnerów społecznych stanowi podstawę ustroju gospodarczego Rzeczypospolitej Polskiej. Jednocześnie Konstytucja w art. 22 stanowi o ograniczeniu wolności działalności gospodarczej tylko w drodze ustawy i tylko ze względu na ważny interes gospodarczy. Przykładem ustawowego ograniczenia swobody prowadzenia działalności gospodarczej nastąpiło w ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Ustawa reguluje podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej na terytorium Polski. Jednocześnie określa zadania całego aparatu administracji publicznej w tym zakresie. W tejże ustawie została zawarta legalna definicja przedsiębiorcy. W rozumieniu ustawy przedsiębiorcą jest każdy podmiot, który według obowiązujących przepisów prawa posiada status osoby fizycznej (jeśli jest osobą pełnoletnią i nieubezwłasnowolnioną), osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niebędącej osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną, a jednocześnie prowadzi we własnym imieniu zarobkową działalność wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową lub prowadzi działalność polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, jak również działalność zawodową, wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły.
Gwarancje zawarte w Konstytucji oraz
ograniczenia ustawowe obejmują również działalność
w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych
Warunkiem uzyskania statusu przedsiębiorcy przez podmioty wskazane w art. 4 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, jest posiadanie zdolności prawnej i prowadzenie we własnym imieniu zorganizowanej i ciągłej działalności, mającej na celu pozyskanie korzyści majątkowej. Każdy przedsiębiorca powinien złożyć wniosek o wpis do stosownego rejestru CEIDG lub KRS – w zależności od formy prowadzonej działalności. Gwarancje zawarte w Konstytucji oraz ograniczenia ustawowe obejmują również działalność w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych. W świetle aktualnych przepisów lekarze i lekarze dentyści, którzy prowadzą taką działalność w formie praktyki prywatnej, są przedsiębiorcami. Prowadzenie indywidualnej, specjalistycznej i grupowej praktyki lekarskiej jest ponadto działalnością regulowaną w rozumieniu przepisów tej ustawy i oprócz wpisu do ewidencji prowadzonej przez gminę, podlega wpisowi do rejestru prowadzonego przez Okręgową Radę Lekarską właściwą ze względu na miejsce wykonywanej praktyki.
