Artykuł ukazał się w Medical Maestro Magazine, Vol. 11, 1481-1628
Prawo do informacji o stanie zdrowia jest jednym z podstawowych uprawnień pacjenta. Jest ono niezbędnym elementem umożliwiającym mu świadomy udział w podejmowaniu decyzji dotyczących jego zdrowia i życia. Kwestię udzielania pacjentowi informacji regulują przepisy ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. 2009 Nr 52, poz. 417, dalej u.p.p.r.p.p.) oraz ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. 1997 Nr 28, poz. 152, dalej u.z.l.l.d). Lekarski obowiązek informowania pacjenta wynika także z art. 13 Kodeksu Etyki Lekarskiej, który nakazuje lekarzowi respektowanie prawa pacjenta do świadomego udziału w podejmowaniu podstawowych decyzji lekarskich dotyczących jego zdrowia.
Osoby uprawnione do uzyskania informacji o stanie zdrowia
Wskazać należy, iż ustawodawca nakładając na lekarza obowiązek informacyjny, nie ogranicza go jedynie do informowania pacjenta, ale przewiduje również sytuacje, w których uprawnione do powzięcia informacji są inne osoby. Prawo do pełnej informacji o stanie swojego zdrowia ustawodawca przyznał pacjentom pełnoletnim, a także małoletnim, którzy ukończyli szesnasty rok życia (art. 31 ust. 5 u.z.l.l.d.). O stanie zdrowia pacjenta poniżej szesnastego roku życia, jak również małoletniego, który ukończył szesnaście lat, ale jego stan zdrowia uniemożliwia mu zrozumienie przekazywanych informacji, informowany jest tylko jego przedstawiciel ustawowy (art. 31 ust. 6 u.z.l.l.d.). Przedstawiciel ustawowy małoletniego powyżej szesnastego roku życia ma prawo do informacji o jego stanie zdrowia w takim samym zakresie jak sam małoletni. Powyższe uprawnienia są od siebie niezależne. Pacjent poniżej szesnastego roku życia ma natomiast prawo do informacji ograniczone do zakresu potrzebnego do prawidłowego przebiegu procesu diagnostycznego lub terapeutycznego (art. 31 ust. 7 u.z.l.l.d.).W przypadku osób całkowicie ubezwłasnowolnionych, prawo do wszelkich informacji związanych ze stanem zdrowia pacjenta oraz udzielanymi mu świadczeniami medycznymi ma jego opiekun prawny, analogicznie jak w przypadku małoletnich poniżej szesnastego roku życia. W wyjątkowych sytuacjach prawo do uzyskania informacji o stanie zdrowia pacjenta ma także jego opiekun faktyczny. W takim przypadku uprawnienie opiekuna ograniczone jest do informacji w zakresie niezbędnym do wyrażenia lub odmowy zgody na przeprowadzenie badania u pacjenta małoletniego, całkowicie ubezwłasnowolnionego lub niezdolnego do świadomego wyrażenia zgody. Sytuacja taka może mieć miejsce wyłącznie w przypadku braku lub nieobecności przedstawiciela ustawowego pacjenta (art. 17 ust. 2 u.p.p.r.p.p.).
